เช้าวันรุ่งขึ้นผมลืมตาตื่นขึ้นตอนเวลาประมาณ 6:00 น พร้อมกับแม่ของผม ผมจำได้ว่าแม่ของผมพูดขึ้นมาคำแรกว่า ตื่นแต่เช้าเชียว ผมเลยตอบไปว่า ก็ตื่นพร้อมแม่นั่นแหละ อยากอยู่กับแม่สองคนนานๆ แม่ยิ้มหัวเราะ หลังจากที่ได้ยินผมพูดแบบนี้ออกมา ตอนนั้นผมลุกจากเตียงไปอาบน้ำแต่งตัวและแม่ก็ลุกจากเตียงไปอาบน้ำแต่งตัวต่อจากผมหลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จ เพราะเราต้องไปกินอาหารเช้าที่ห้องอาหารของโรงแรม ตอนที่เราไปกินข้าวก็เจอเพื่อนแม่บางคนลงมาก่อนหน้านี้ แม่ก็มีเวลานั่งคุยกับเพื่อนสักพักนึง ตอนแรกเพื่อนของแม่ ชวนเดินทางกลับพร้อมกันเพราะจะได้แวะเที่ยวต่อ แต่แม่ของผมก็ปฏิเสธไปเพราะกลัวเสียน้ำใจโดยให้เหตุผลไปว่า ยังไม่ได้เก็บของต้องใช้เวลาจัดของลงกระเป๋าอีกพักนึง ให้เพื่อนแม่เดินทางไปกันก่อนเลยเดี๋ยวทางแม่กับผม เราจะค่อยๆขับรถกลับสระบุรีแล้วก็คงแวะเที่ยวตรังจุดต่างๆเอง